PAST CONTINUOUS

Do czego tak na prawdę - poza regułkami gramatycznymi - używamy czasu Past Continuous?

Jednym słowem do tego by opowiadać o tym, że w pewnym momencie byliśmy w trakcie czegoś.

Najkrócej rzecz ujmując można wyróżnić dwa użycia: 

1. By mówić o tym, że w pewnym konkretnym momencie w przeszłości byliśmy w trakcie wykonywania czegoś.
   • Yesterday at 5 pm. I was watching TV.
   • She broke her leg while she was playing basketball.
   • What were you doing this time yesterday?
   • She was having a bath when the phone rang.
     
     
2. By mówić o tym że w pewnym nie określonym momencie w przeszłości byliśmy w trakcie wykonywania czegoś GDY NIE SKUPIAMY SIĘ NA ZWIĄZKU Z CHWILĄ OBECNĄ
   • He was running.
   • My dad was driving a car.
   • They were shopping for clothes.

Jak odróżnić, że powinniśmy użyć Past Continuous zamiast innego czasu?

Wytrych nr 1 (do odróżnienia od Present Perfect Continuous)

1. Podobnie jak Past Simple, a inaczej niż Present Perfect Continuous jest to ujmując rzecz obrazowo „czas dla idiotów”. Innymi słowy mówimy o tym co robiliśmy w przeszłości, ale - o ile nie mamy kontekstu - nie jesteśmy w stanie wyciągnąć wniosków o teraźniejszości. Oczywiście bardzo często je wyciągamy, ale nie mamy pewności, że będą prawdziwe.

I tak:

Mówiąc „He was playing football.” stwierdzam tylko fakt, że grał w piłkę nożną. Natomiast nie wyciągam wniosków co do tego czy jest zmęczony czy podekscytowany.

Mówiąc „My mum was chopping onions.” stwierdzam też tylko i wyłącznie siekania cebul przez moją mamę, a nie odnoszę się do tego czy teraz płacze czy nie. Może i płacze, a może i nie. Jedyne co stwierdziłem na 100% to to, że siekała cebule.

Wytrych nr 2 (do odróżnienia od Past Simple)

Tak jak już mówiłem przy okazji Past Simple, używając Past Continuous skupiamy się na tym, że byliśmy w trakcie robienia czegoś, a używając Past Simple na tym, że coś zrobiliśmy. Można przyjąć iż Past Continuous jest mniej więcej odpowiednikiem trybu niedokonanego w języku polskim, a Past Simple trybu dokonanego.

I tak:

„I was listening to the radio.” - Słuchałem radia.

„I listened to the radio.” - Posłuchałem radia.

„Winston was smoking a cigar.” - Winston palił cygaro.

„Winston smoked a cigar.” - Winston wypalił cygaro.

Trzeba jednak pamiętać, o tym że są one tymi odpowiednikami tyko "mniej więcej" Nasze tryby to tylko przybliżenie, ale nie dają gwarancji. Przykład?

Oczywiście już podawany: „I had sex”. My nie powiemy „Uprawiłem sex”.

Ale też:

„They were growing vegetables” i „They grew vegetables”. My w obu wypadkach użyjemy raczej trybu niedokonanego.

Jeśli jednak będziemy pamiętać, że w Past Simple skupiamy się na tym, że coś zrobiliśmy, a w Past Continuous na tym, że byliśmy w trakcie robienia, użycie trybów do rozróżnienia może się okazać pomocne.

Zresztą najbardziej pomocne może się okazać właśnie to wyrażenie „byliśmy w trakcie”. Jeśli próbując coś powiedzieć zastanowimy się czy skupiamy się na tym, że coś zrobiliśmy (Past Simple) czy też na tym, że byliśmy w trakcie robienia tego (Past Continuous) to prawie na pewno użyjemy właściwego czasu.

I nie będziemy mieli wątpliwości czy powiedzieć „I was running to school” (biegłem – czyli byłem w trakcie) czy „I ran to school” (pobiegłem i dobiegłem).

Na zakończenie KONSTRUKCJA i zasady pisowni przy dodawaniu końcówki "-ing":

TRYB TWIERDZĄCY

PODMIOT	ODMIENIONY OPERATOR „TO BE”	CZASOWNIK+ING	…
I	was	playing	football.
You	were	playing	football.
He	was	playing	football.
She	was	playing	football.
It	was	playing	football.
We	were	playing	football.
You	were	playing	football.
They	were	playing	football.

TRYB PYTAJĄCY  

Jeśli po polsku zaczyna się od „czy” bądź czasownika opuszczamy słówko pytające i zaczynamy od operatora

(SŁÓWKO PYTAJĄCE)	ODMIENIONY OPERATOR „TO BE”	PODMIOT	CZASOWNIK+ING	…
	Was	I	playing	football?
Why	were	you	playing	football?
Where	was	he	playing	football?
Who	was	she	playing	football with?
	Was	it	playing	football?
	Were	we	playing	football?
What	were	you	playing?
	Were	they	playing	football?

TRYB PRZECZĄCY

PODMIOT	ODMIENIONY OPEROATOR „TO BE” + NOT	CZASOWNIK+ING	…
I	wasn't	playing	football.
You	weren't	playing	football.
He	wasn't	playing	football.
She	wasn't	playing	football.
It	wasn't	playing	football.
We	weren't	playing	football.
You	weren't	playing	football.
They	weren't	playing	football.

Jak widać jedyną zmienną jest tutaj operator (a w przypadku pytań też słówko pytające - o ile występuje). Reszta niezależnie od osoby pozostaje bez zmian.

 

PISOWNIA

• Jeśli czasownik kończy się na „e” ucinamy „e”:
  • write – writing
  • smile – smiling
• Jeśli czasownik kończy się na „ie” zamieniamy je na „y”:
  • tie – tying
  • die – dying
• Jeśli czasownik kończy się na pojedynczą spółgłoskę poprzedzoną przez pojedynczą samogłoskę podwajamy końcową spółgłoskę
  • run – running
  • swim – swimming
    • Zasada ta obowiązuje głównie przy wyrazach jednosylabowych. Przy wyrazach dłuższych podwajanie zależy od akcentu. Natomiast jeśli wyraz dłuższy (z takim układem końcowych liter) kończy się na „l” to końcową spółgłoskę podwajamy w Brytyjskim angielskim, ale nie w Amerykańskim angielskim:
  • travel – travelling (BrE)
  • travel – traveling (AmE)